بابا لنگ دراز عزیزم

تمام دلخوشی دنیای من به این است که ندانی و دوستت بدارم!
وقتی میفهمی و میرانی ام چیزی درون دلم فرو میریزد ... چیزی شبیه غرور!

 بابا لنگ دراز عزیزم لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم ...

بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند ... نمیگذارم ... نمیخواهم ...!

بابا لنگ درازِ من همین که هستی دوستت دارم ... حتی سایه ات را که هرگز به آن نمیرسم

بابا لنگ دراز عزیزم
من رمز واقعی خوشبختی و
کشف کردم و اون اینه که باید
تو زمان حال زندگی کردواصلا افسوس گذشته رو نخورد
مهم اینه که ادم بتونه
با چیزهای کوچیک
خیلی خوش باشه.